گاهی به سیاق گذشته احساساتی میشم و دلم میخواد حس درونی خودم را بگم یا بنویسم .
مواردی به ندای دل گوش میدم و مینویسم . بعد قبل از خواندن مخاطبان غیر فعالش میکنم .
اما اغلب به بازگویی با خودم اکتفا میکنم .
سرکوب احساسات نه اما کنترل کردن و مدیریت را قبول دارم .
گفتن حرف هایی که شنونده ای نداره بیفایده است . اتلاف احساس و حرام کردن واژگانه .
خیلی وقته دیگه قدم اول را من برنمی دارم .
درباره این سایت